Monumenta Archaeologica Barbarica Tom VII PDF Drukuj

Włodzimiera ZIEMLIŃSKA-ODOJOWA07niedanowo

Niedanowo. Ein Gräberfeld der Przeworsk- und Wielbark-Kultur in Nordmasowien
(red. T. Dąbrowska)
Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk
Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie
Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie
Kraków 1999
404 s.; 30 cm
ISSN 1426-3998
ISBN 83-87345-11-3 (IAE)

Niedanowo, gm. Kozłowo, pow. nidzicki, woj. warmińsko-mazurskie (dawn. Niedenau, Kr. Neidenburg).

Cmentarzysko (stan. 2) odkryto w 1937 roku, jednak systematyczne prace archeologiczne pod kierunkiem Włodzimiery Ziemlińskiej-Odojowej z Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie odbyły się dopiero w latach 1959–1970. Miejsce grzebalne w Niedanowie użytkowane było wyjątkowo długo, od wczesnej epoki żelaza aż po wczesną fazę okresu wędrówek ludów, a jego rozwój przestrzenny jest wyjątkowo dobrze czytelny. Najstarszy horyzont łączy się z kulturą kurhanów zachodniobałtyjskich z wczesnej epoki żelaza, od przełomu II i I wieku p.n.e. (faza A2) do około połowy II wieku n.e. (faza B2b) na nekropoli zmarłych grzebała ludność kultury przeworskiej, zaś w 2. połowie II wieku n.e. (faza B2/C1) zaczęła je wykorzystywać grupa ludności kultury wielbarskiej, która najpóźniejsze pochówki złożyła tu w 1. połowie V wieku n.e. (faza D). Monografia stanowiska obejmuje około 615 zespołów z młodszego okresu przedrzymskiego i okresu wpływów rzymskich kultury przeworskiej (ponad 350 grobów, w tym z konstrukcjami kamiennymi – brukami i wieńcami) i wielbarskiej (ponad 200 grobów, często z kamiennymi stelami), obiekty kultury kurhanów zachodniobałtyjskich opublikowane zostały w innym miejscu (zob. Series Gemina, tom I). Więcej informacji znajdziesz w monografii stanowiska.

Niedanowo-01 Niedanowo-02 Niedanowo-03
Niedanowo-04 Niedanowo-05 Niedanowo-06